wandelcoaching
Ik houd van wandelen. Het zorgt voor rust in mijn hoofd en lijf. De cadans van het lopen, stap voor stap, zorgt dat het stiller wordt in mijn hoofd, waardoor de belangrijke zaken worden gescheiden van de minder belangrijke.
Voor mij is wandelen een metafoor van het leven geworden. Als de situatie het toelaat kun je snel en ontspannen gaan, maar wanneer het stormt, de ondergrond slecht is, er bomen op de weg liggen of de weg omhoog loopt, dan zul je het tempo moeten aanpassen. Ik zie vaak dat mensen te snel willen op een lastige weg. Dan loop je (soms letterlijk) schade en die moet herstelt. Wanneer je op blote voeten loopt, wordt deze link nog duidelijker.
Ik vind het prettig om mijn cliënten te begeleiden tijdens het lopen. Zo loop ik letterlijk een stukje met ze op, waarbij naast het hoofd ook de andere zintuigen worden geprikkeld. Het hele systeem is in beweging, ook al zijn we even stil.
wandelen
In 2016 deed ik de Wandelcoachopleiding bij Hilde Backus (Het Coachbureau). Daar leerde ik om de natuur te gebruiken als spiegel.
Mijn cliënten staan vaak op ‘kruispunten van het leven’. Vaak hebben ze al lang gelopen op een lastige ondergrond, in een te hoog tempo. Dat breekt op. En dan weten ze even niet meer wat ze moeten doen; links, rechts, rechtdoor? Of wellicht zelfs terug?
Het niet weten waar ze naar toe moeten (of aan toe zijn) zorgt voor onrust en stress. Het hoofd is druk, ze denken veel en ze piekeren. Oud gedrag of overlevingsmechanismen zijn niet meer toereikend, terwijl die lange tijd prima hebben gewerkt (of in ieder geval goed genoeg).
Stilstaan kan even, maar op een zeker moment is er weer beweging nodig om nieuw perspectief te creëren. Maar waar ga je heen als je niet eens weet waar je bent?
De eerste stappen op een nieuw pad zijn vaak spannend. Dan is het fijn wanneer er even iemand met je oploopt. Dat doe ik.
